Bij de Zuth wist iedereen wie Theo was, je hoorde als het ware bij de inboedel.
De mensen waren zo aan je gewend, omdat je er eigenlijk altijd bent.
Maar liefst 9 jaar was je penningmeester en daarnaast ook nog eens vice-voorzitter.
Je deed dat altijd op jouw manier; zorgvuldig en met de nodige humor en plezier.
Sinds kort had je de computer uitgevonden, want ook jij moest mee met de tijd.
Ondanks dat lagen er toch nog altijd overal handgeschreven briefjes.
Dan wisten we bij de Zuth wel van wie die afkomstig waren, want dat kon er maar eentje zijn.
Naast je werk als penningmeester deed je nog veel meer voor de Zuth. Het oud papier, brieven rondbrengen, de dakgoot repareren, poetsen, het thuisfront ondersteunen voor de tocht naar Kevelaer, zorgen dat de tussenschoolse opvang terecht kon en zo kunnen we nog wel even doorgaan. Wat zijn wij je dankbaar voor het vervullen van die vele klusjes! En elke maandagavond was het weer tijd voor de propaganda, waar je ook nog onderdeel van uitmaakte. Tijdens de vergadering werden er serieuze zaken besproken, maar wel altijd onder het genot van wat lekkers. De koeken werden met de week groter…
Theo, gezien alle taken die je vervulde en klusjes die je deed hoeven we niet te vertellen dat de wandelclub je aan het hart ging, want dat is wel duidelijk. De wandelsport liep als een rode draad door jouw leven. Je zette je dan ook met hart en ziel in voor de vele wandelknooppunten, voor de wandelroutes in de Gemeente Gemert-Bakel en voor de Specht. En wat te denken van jouw zitting in de klankbordgroep van ‘Plan Nazareth’, want waar moest ons clubhuis dan toch komen te staan?
Dat clubhuis hadden we als thuis nodig, voor de vereniging, maar zeer zeker ook om af en toe een gezellig feestje te houden. Want ook jij Theo was altijd wel in voor een lolletje en een feestje.
Ieder jaar vierden we weer ons jaarlijkse carnavalsbal en ook jij was daar trouw van de partij. Wat was je trots toen je kleinzoon Bram en een paar jaar later je kleindochter Kim werden verkozen tot jeugdvorst en jeugdvorstin van het ‘Zuthersrijk’. En wat was het voor onze carnavalscommissie toch moeilijk om dat voor opa Theo verborgen te houden…
Dan tot slot de Vierdaagse in Nijmegen, ieder jaar weer één groot feest. Bij jou, Theo, stond de Vierdaagse altijd rood omcirkeld in je agenda. Je ondersteunde waar nodig het thuisfront, zodat de wandelaars zonder zorgen richting Nijmegen konden. Daarnaast was jij onze vaste Vierdaagse supporter. Op de derde dag stond je altijd langs de kant op de Zevenheuvelenweg, ieder jaar weer op dezelfde plek. Daar trakteerde je de lopers op een lekkere borrel en ondersteunde je ze met een gezellig praatje. Een momentje om als wandelaar naar uit te kijken. Wat zullen we dat gaan missen!
Theo, je was een clubmens voor het leven. Wij als W.S.V. Z.U.Th. willen je ontzettend bedanken voor je geweldige inzet in al die jaren. We zullen je verschrikkelijk gaan missen!
Laat wat van je horen